Als je gepest bent ontstaat vaak een schuldgevoel bij jezelf, althans bij mij wel. Ik voel me schuldig naar mezelf, maar ook naar anderen, zoals mijn ouders en mijn familie. Ik ben door het pesten niet meer die vrolijke meid die ik voorheen was.
Anders dan de rest
Ben ik anders dan de rest? Misschien wel, maar doet dat er toe? Is dat een reden om iemand te pesten. Ik vind van niet. We zijn allemaal gelijk. Het mag niet uit maken of iemand nu rood haar heeft of sproeten, of dat iemand dik is of juist heel dun. We zijn allemaal uniek. Het geeft dus iemand nog niet het recht om te pesten en weet je, pesters zijn zelf vaak heel onzeker. Dat heb ik in gesprekken met mijn vroegere pesters gemerkt.
Jij bent mooi zoals je bent met al je talenten en tekortkomingen. Geloof in jezelf.
“Je bent mooi zoals je bent”
Ik ben niet schuldig aan het pesten
Geef jezelf NOOIT de schuld. Het is NOOIT jouw schuld als je gepest wordt.
Zelfs al bekruipt je dat gevoel, toch mag je je niet neerleggen bij wat je overkomt. Jij moet je niet schamen of verontschuldigen voor de pesterijen. Het zijn de pesters die fout zijn en hun houding moeten aanpassen. Jij bent goed zoals je bent.
Waarom voel ik me dan toch schuldig?
Je voelt je schuldig, omdat je zelfvertrouwen door het pesten is aangetast. Je hebt het gevoel dat je het niet waard bent. Je voelt je onbewust minder dan de rest en het blijft aan je knagen wat jij had kunnen veranderen aan het pesten.
Ik heb ook heel lang met het gevoel rondgelopen dat ik zelf schuldig was aan het pesten. Inmiddels ben ik door de AFT sessies die ik heb gedaan van het schuldgevoel af. Ik mag zijn wie ik ben: Ilone!
Jij mag ook zijn wie je bent!
Voel je nog schuldig na het lezen van deze blog? Onthoudt dan:
“Het is NOOIT jouw schuld als je gepest wordt.”
Wat zou jij anderen mee willen geven die zich schuldig voelen aan het feit dat ze gepest worden/ gepest zijn?
