De vorige blog die ik heb geschreven ging over de brief die me nog meer rust gaf. De eerste van vele vergevingsbrieven aan mezelf waarin ik ECHT durfde te voelen wat er in mijn hoofd omging. Voelen wat mij is aangedaan in het verleden en hoe het mijn leven beheerste. Ik wist: “Dit wil ik niet meer.”
Voor mij is het tijd om mijn emoties onder ogen te zien.
Doorvoelen van emoties
Als ik kijk waar ik nu sta ten opzichte van begin 2022 dan zie ik een groot verschil en voel ik me zoveel sterker. De emoties leiden mij niet meer op mijn weg door het leven. Nee, ze zijn er wel, maar ik doorvoel de emoties als ze zich aandienen en kan dan verder.
Het leren doorvoelen is een heel traject geweest waarbij mijn lichaam meerdere malen aan de noodrem heeft getrokken. Toch had ik het traject “25 weken VIP Trip,” voor geen goud willen missen. Ja, het was even zwaar, omdat ik ook “Ondernemen vanuit je zielsmissie” had gedaan, maar wel nodig om de stappen te zetten om nog dichter bij mijn gevoel te komen. Laagje voor laagje ben ik mijn ui verder gaan afpellen.
Frustratie alom
Sommige laagjes waren heel hardnekkig, met name die van de boosheid om het pesten en de frustratie, omdat ik antwoord wilde op de vraag waarom sommige mensen mij hebben gepest. Eén van mijn pestkoppen heeft het verteld, maar de rest……..
Ik bleef er maar tegen aan schoppen. Week in, week uit bleef de waarom vraag in mijn hoofd rondspoken.
Zelfs het schrijven van een vergevingsbrief aan haar hielp me niet.
Ze heeft hem wel gelezen, maar ontkende wat ze gedaan had. Tja, daar kon ik dus niks mee. Ik besloot het naast me neer te leggen.
Ja, dat zeg ik nu wel, maar zo makkelijk ging dat niet. Op een gegeven moment was er frustratie alom en waarom?? Ik durfde de emoties die hoorden bij het gepest zijn door die persoon niet te doorvoelen. Op het moment dat ik daar een begin mee had gemaakt kwam er ruimte.
Ruimte voor iets nieuws
Met één keer doorvoelen was ik er niet. Nee, hier heb ik meerdere maanden over gedaan. Zelfs toen ik een doorvoelsessie boekte bij Jolanda Pouwels kwam dit stuk weer om de hoek kijken.
Klaarblijkelijk was er nog steeds geen acceptatie van mijn kant dat het is wat het is en dat zij mij nooit excuses gaat maken voor het feit dat ze me gepest heeft, waarschijnlijk uit schaamte.
Ik voelde diep van binnen: “Dit wil ik niet meer!! Zij beheerst mijn leven niet meer. Ja,. ze heeft me heel erg gepest en ik ben op zoek naar die bevestiging dat ze toegeeft dat ze het heeft gedaan. Maar is het ECHT nodig? NEE!!
Langzaam maar zeker voel ik de spanning van mij afglijden.
Als ik aan “De pester” denk dan is het okay. Ze beheerst mijn leven niet meer. Ik ben op weg om te accepteren dat het is wat het is. Zij hoort niet meer bij mij!
Ik voel dat er ruimte ontstaat voor iets nieuws. Ruimte om andere dingen te doorvoelen die gebeurd zijn en die met het pesten te maken hebben.
Ik voel dat ik dieper en dieper zak en dat er dingen naar boven komen waarvan ik dacht dat ik ze doorvoeld had, maar die nog om aandacht vragen. Die aandacht geef ik aan de situaties en de emoties die ermee gepaard gaan.
Ik sta er nooit alleen voor
“En de weg van herstel kan beginnen,” zo zingen Marcel en Lydia Zimmer in Opwekking 629 “Als er vergeving is.”
Een nummer wat ik tijdens het doorvoelen heel vaak luister en wat mij laat inzien dat ik er nooit alleen voor sta. Wat heb ik namelijk vaak gedacht dat ik er alleen voor stond met mijn gevoelens. Nu weet ik dat dat niet zo is en dat ik om hulp kan vragen als ik er even niet uitkom. Hulp vragen aan een ander, of de hulp van muziek inzetten om mijn emoties te doorvoelen. Hoe ik dit precies doe deel ik in een volgende blog.
Wat ik je mee wil geven is, dat het okay is om emoties te voelen. Je kunt er voor kiezen om ze te tonen of om ze weg te stoppen. Ik zou zeggen: ”Toon die emoties.”
En als je voor jezelf wilt weten waar de emoties vandaan komen, doorvoel ze dan.
Weet je niet hoe? Vraag om hulp.