Herken je dat? Zit je lekker met iemand te kletsen en plots word je overmand door emoties. Laat ik mijn gevoelens toe of niet?
Wat doe jij in zo’n situatie? Laat jij je gevoelens toe of slik je ze weg?
In mijn vorige blog had ik het over het feit of jij echt doet wat je wilt? Of jij JA zegt tegen jezelf en dus NEE tegen de ander.
In deze blog neem ik je mee op mijn reis die ik heb gemaakt om mijn emoties te leren toelaten. Voor het toelaten van mijn emoties was het namelijk ook noodzakelijk om tegen mezelf te zeggen te doen wat ik op dat moment nodig had.
Emoties uiten? Liever niet!
Ja hoor, het is weer eens zo laat. Zit ik net lekker met mijn vriendin te babbelen en word ik overmand door emoties. Emoties die ik bij haar wel kan uiten. Zij kent me al een tijd en weet dat ik worstel met meerdere dingen.
Toch uit ik ze niet, ik slik ze weg. Waarom?? Ik schaam me voor het verdriet dat naar boven komt. We zaten lekker te kletsen en dan word ik ineens emotioneel, dat klopt toch niet?!
Ze ziet dat ik worstel en doet een arm om heen. “Laat je emoties maar toe!”
Ik doe het alsnog niet.
“Weg met die nare gevoelens,” zegt ze nu tegen mij.
Ik probeer naar haar te glimlachen om te laten weten dat het wel goed komt.
Ze glimlacht terug. Ik weet dat ze voor nu begrijpt dat ik er niet aan toe ben om het te uiten.
Ondernemen vanuit je zielsmissie
Deze situatie deed zich een half jaar geleden nog voor. Dankzij het traject “Ondernemen vanuit je zielsmissie” heb ik stap voor stap geleerd dat het okay is om mijn gevoelens te uiten.
Dankzij het kijken van de Tattva kaarten ben ik er achter gekomen dat ik lange tijd naast mezelf, in plaats van in mezelf aan het leven was. Ik bekeek alles wat ik deed vanaf een afstandje, maar voelde niks.
Ik had als het ware mijn gevoel uitgeschakeld, en tja, dan word het ook lastig om mijn gevoelens met anderen te delen. Als ik ze zelf niet voel, hoe kan ik ze dan verwoorden?!
Ik heb nu aan den lijve ondervonden dat ik mezelf wil accepteren zoals ik ben, want dat betekent alles!
Stukje bij beetje leer ik mijn gevoelens kennen en breng ik ze onder woorden in de berichten die ik op social media en op mijn website plaats. Ook durf ik foto’s van mezelf te delen die ik voorheen privé hield.
Uit mijn schulp kruipen
Ik voel nu dat het tijd is om aan anderen te laten zien wie in werkelijk ben. Ze mogen mijn goede, maar ook mijn mindere kanten zien. Het is okay dat ik mijn emoties toelaat. Of dit nu is door middel van een foto of in een video, het is okay.
Het gepest zijn heeft zijn sporen nagelaten. Ik hoef me niet te schamen voor wat ik mee heb gemaakt. Ik kan het juist gebruiken als kracht,. Om anderen te laten zien waar ik vandaan kom.
Mensen mogen weten dat ik een rugzak bij me draag waar nog wat ervaringen vanuit het verleden inzitten die mij bezighouden en die me af en toe verdrietig maken.
Niet alles wat ik in het verleden heb doorgemaakt is volledig verwerkt. De negatieve lading is er wel vanaf, maar ik heb het nog niet doorvoeld. Het doorvoelen kost tijd en daar ben ik nu druk mee bezig.
Je kunt mij vergelijken met een ui. De buitenste lagen zijn weggehaald door AFT sessies en door het traject Ondernemen vanuit je zielsmissie. Binnenin zit nog heel veel wat geen plek heeft en wat nog doorvoeld dient te worden. Keer op keer kom ik nieuwe dingen tegen.
Gelukkig ben ik er nu aan toe om uit mijn schulp te kruipen en mijn gevoelens met anderen te delen.
Het is tijd om stralend en zelfverzekerd door het leven te gaan EN om JA tegen mezelf te zeggen. Om dat te kunnen is het belangrijk dat ik mijn gevoelens blijf uiten.
Hetzelfde geldt voor jou. Blijf niet zitten met je emoties, maar praat erover met anderen.
En ben je er nog niet klaar voor om je gevoelens met een ander te delen, vertrouw ze dan toe aan het papier. Het opschrijven van je gevoelens kan je ook zoveel rust en ruimte geven.
In mijn volgende blog vertel ik hier meer over.